Honor

"Przeszłość jest kufrem na strychu, pełnym okrawków i resztek; niektóre są cenne, a inne całkowicie bezużyteczne. Wolałabym nie otwierać tego kufra, ale on się uchyla przy najlżejszym wietrze, sam, bez niczyjej pomocy, i zanim zdążę zmiarkować, co się dzieje, jego zawartość zostaje rozrzucona wokoło. Wkładam te resztki z powrotem. Dobre i złe wspomnienia, kolejno, jedno za drugim - lecz tylko po to, żeby kufer znowu się otworzył, kiedy zupełnie się tego nie spodziewam."

W niewielkiej kurdyjskiej wiosce nad Eufratem, w 1945 roku przychodzą na świat dwie dziewczynki - bliźniaczki. Ich matka, Naze, nie kryje rozczarowania. Liczyła na syna. W domu ma już sześć córek. Matka zwleka z nadaniem imion swoim córkom. W końcu, pod naporem starszyzny wioski, decyduje się na kurdyjskie imiona Bext i Bese, co po turecku znaczy Kader i Yeter, czyli we wszystkich innych językach świata - Przeznaczenie i Dość. Ojciec dziewczynek ma jednak inną propozycję: Pembe i Jamila, co oznacza Różowa i Piękna. Jego decyzja jest ostateczna. Dlatego odtąd bliźniaczki noszą podwójne imiona: Pembe Kader i Jamila Yeter, czyli Różowe Przeznaczenie i Dość Urody. Nic nie zwiastuje wówczas jak dramatyczny los jest pisany obu dziewczynkom. 

 "W miłości jest coś obezwładniającego, jakaś tajemnicza moc, która odbiera człowiekowi zmysły i siłę." 

Pembe marzy o wielkim świecie. Kiedy nadarza się okazja, korzysta z niej i razem z rodziną wyjeżdża do Londynu. Mężem Pembe zostaje Adem. Mają troje dzieci, dwóch synów i córkę. Jamila pozostaje w rodzinnych stronach. Nie wychodzi nigdy za mąż. Żyje samotnie. Marzyła o zostaniu lekarką, ale pomaga ludziom w inny sposób. Jest cenioną uzdrowicielką i akuszerką. Los rozdziela siostry na długie lata. Kiedy spotykają się ponownie, dochodzi do tragedii. Zostaje popełnione honorowe morderstwo. To nastoletni syn Pembe, Iskender, dokonuje zbrodni. Zabija matkę, by ratować honor rodziny. Co pchnęło tego młodego człowieka do tak okrutnego czynu? Co wydarzyło się w życiu tej rodziny, że doprowadziło do rozlewu krwi? 

"Nie każdy potrafi to zrozumieć, lecz honor jest wszystkim, co niektórzy mężczyźni mają na tym świecie. (...) Im mniej zamożny człowiek, tym wyżej ceni honor."

 

"Honor" Elif Shafak to przejmująca i wielowymiarowa powieść, która wnika w głąb skomplikowanych relacji rodzinnych, kulturowych tradycji i osobistych tragedii. Książka zabiera nas w podróż z tureckiego Kurdystanu do Londynu, śledząc losy kurdyjsko-tureckiej rodziny Toprak. Historia jest opowiedziana z perspektywy kilku bohaterów. Autorka porusza temat honoru, który w patriarchalnej kulturze stanowi zarówno fundament tożsamości, jak i źródło przemocy. Autorka ukazuje, jak to pojęcie, choć może wydawać się archaiczne, wciąż silnie oddziałuje na życie wielu ludzi, prowadząc do tragicznych konsekwencji. To niezwykła książka. To historia o poszukiwaniu własnej tożsamości, walce z tradycją i cenie, jaką płaci się za wolność. Wspaniała, przejmująca opowieść. 

 

"(...) gdziekolwiek wyjedziesz, pewna podstawowa zasada pozostaje niezmienna: zwycięzcy wygrywają za każdym razem, a przegrani ciągle przegrywają."