Magdalena Samozwaniec - pierwsza dama polskiej satyry

"Każdy ma w życiu swoje zadania i swój przydział. Ja otrzymałam od losu przydział na dobry humor i żadne ludzkie siły nie będą w stanie mi go zepsuć..."
Magdalena Samozwaniec

Magdalena Anna Samozwaniec, z domu Kossak, primo voto Starzewska, secundo voto Niewidowska, przyszła na świat 26 lipca 1894 w Krakowie. Nazywana była pierwszą damą polskiej satyry. Była wnuczką Juliusza Kossaka, córką Wojciecha Kossaka i Marii Kisielnickiej, siostrą Jerzego Kossaka oraz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Zadebiutowała w 1912 roku humoreską "Wyjazd mamy do miasta".  W 1921 Magdalena roku wyszła za mąż za Jana Starzewskiego, prawnika i dyplomatę. Rok później urodziła jedyną córkę Teresę. Jej pierwsze małżeństwo przerwało trzy lata. 

Jej pierwszym dużym sukcesem literackim była wydana w 1922 roku satyryczna parodia "Trędowatej" Heleny Mniszkówny pt. "Na ustach grzechu". W 1933 roku wydała kolejny bestseller, "Wielki szlem". Drugim mężem Magdaleny był Zygmunt Niewidowski. Pobrali się w listopadzie 1945 roku. Zygmunt był młodszy od Magdaleny o 20 lat. Małżeństwo trwało blisko 30 lat, do śmierci Magdaleny w 1972 roku.

W 1956 roku opublikowała wspomnienia o swojej siostrze, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, zatytułowane "Maria i Magdalena", które barwnie opisywały rzeczywistość dwudziestolecia międzywojennego. Magdalena Samozwaniec zmarła 20 października 1972 roku. Miała 78 lat. Została pochowana na wojskowym cmentarzu na warszawskich Powązkach. Pośmiertnie ukazała się jej kolejna książka poświęcona siostrze, zatytułowana "Zalotnica niebieska".

📑 Magdalena Samozwaniec. Życie i twórczość
🎧 Magdalena Samozwaniec - tropicielka nonsensów. Posłuchaj archiwalnych rozmów
🎧 Magdalena Samozwaniec - pierwsza dama polskiej satyry
🎧 Cztery pokolenia Kossaków zasłużone dla naszej historii
🔗 Kossakówka - siedziba niezwykłego rodu