Szanowni Państwo, prezentuję Wam recenzję autorstwa mojej córki Wiktorii. Zapraszam do lektury.
„Wyznanie”
jest czwartą powieścią Jessie Burton i za razem pierwszą jej autorstwa, po którą
sięgnęłam. Zachęcający opis, zapowiadający historię trzech kobiet, połączonych
tragicznymi wydarzeniami z przeszłości, nie pozostawił dla mnie wyboru – od zawsze
miałam słabość do tego typu historii. Fabuła zaskoczyła mnie jednak i to bardzo
pozytywnie – im dłużej czytałam, tym wyraźniej rysował się przede mną
psychologiczny obraz życia samotnej kobiety oraz konsekwencji płynących z nieodpowiedzialności
za drugie życie. Tak naprawdę wątek kryminalny stanowi tylko tło dla opowieści;
czytelnik bowiem o wiele bardziej angażuje się w losy bohaterek: Elise,
Constance i Rose. Początkowo kontrowersyjne decyzje podejmowane przez
bohaterki, ostatecznie zmuszają nas do zadania sobie pytania: Czy same nie
postąpiłybyśmy w ten sposób? Co zrobiłybyśmy, będąc na ich miejscu?
„Wyznanie” niezwykle mnie
ujęło, nie tylko zajmującą historią, ale również swoim swobodnym stylem,
pokazując, że czasami największe emocje można przekazać w najprostszy sposób.
Niektóre momenty były dla mnie, osoby stojącej u progu dorosłości, ciężkim
zderzeniem z rzeczywistością, zakwestionowaniem młodzieńczych marzeń i ideałów,
pokazując bolesne rozczarowania, będące przecież ludzką codziennością. W mojej
opinii, „Wyznanie” Jessie Burton to jedna z tych książek, która pomimo ciężkiej
tematyki wciąga i sprawia przyjemność w odbiorze – serdecznie polecam ją
każdemu, niezależnie od płci czy wieku.
Recenzja zachęciła mnie do lektury 🙂
OdpowiedzUsuń