Genialna historia zagadkowej autorki

Kim jest Elena Ferrante? Dlaczego ukrywa swoją tożsamość? Kto, tak naprawdę, kryje się pod tym pseudonimem? Od lat nie znajdujemy odpowiedzi na te nurtujące nas pytania. Elena Ferrante zadebiutowała w 1991 roku powieścią "Kłopotliwa miłość" i od tej pierwszej wydanej książki odmówiła spotkań autorskich i jakichkolwiek występów publicznych. Kontakt z nią pozostał tylko mailowy. Niezaprzeczalnie jest to ewenement na scenie literackiej, kiedy autor nic nam o sobie nie zdradza. Zazwyczaj sława związana z sukcesem książki idzie w parze z promocją jej twórcy. Tu jest inaczej. Ani kolejne części "Genialnej przyjaciółki", ani serial, który powstał na jej podstawie nie skłoniły autorki do ujawnienia się światu. Czekamy zatem, a ta tajemnica tylko rozbudza naszą wyobraźnię. I może właśnie o to chodzi...

 

Niewątpliwie Elena Ferrante jest obecnie jedną z najbardziej poczytnych, współczesnych postaci europejskiej literatury. Ogromną sławę przyniósł jej cykl neapolitański, na który składają się cztery powieści: "Genialna przyjaciółka", "Historia nowego nazwiska", "Historia ucieczki" i "Historia zaginionej dziewczynki".  Głównymi bohaterkami tego cyklu są dwie kobiety: Elena Greco i Lila Cerullo. Łączy je trudna, ponad  pięćdziesięcioletnia  przyjaźń. Ich historię poznajemy od końca, kiedy to sześćdziesięcioletnia Elena Greco dowiaduje się, że Lila, jej przyjaciółka z czasów dzieciństwa, zniknęła bez śladu. 

 

I tak razem z Eleną cofamy się w czasie, by ujrzeć powojenne przedmieścia Neapolu. Poznajemy dwie młode dziewczyny, które nie chcą powielać życia swoich matek. Chcą się kształcić i zdobywać świat. A przede wszystkim chcą się wyrwać z nędzy i ubóstwa. Lila jest genialną uczennicą, ale to Elena dostanie szansę na spełnienie marzeń. Skończy szkołę średnią, wyjedzie na studia, rozpocznie pracę. To rozdzieli ich losy na wiele lat. Rozdzieli je też miłość do tego samego mężczyzny. Ale czy na zawsze? 

 

W tej powieści mamy świetnie zarysowane kobiece postaci, mamy pokazaną trudną, momentami brutalną rzeczywistość włoskiej prowincji lat pięćdziesiątych. Ważną rolę stanowią tu relacje międzyludzkie, rola kobiety w rodzinie, relacje na linii matka - córka i bardzo ważny wątek edukacji kobiet. Na koniec muszę zaznaczyć, że proza Eleny Ferrante to nie jest lekka, łatwa historyjka do poduszki. Jest w niej pewien  ciężar. Warto jednak poznać twórczość tej niezwykłej postaci. Zachęcam zarówno do lektury, a następnie do obejrzenia serialu, którego dostępne są już dwa sezony.