Sztuka kochania. W dwadzieścia lat później

Michalina Wisłocka to najbardziej znana popularyzatorska i edukatorka kultury seksualnej w Polsce. Była doktorem nauk medycznych, ginekologiem, seksuologiem i endokrynologiem. Była również współzałożycielką Towarzystwa Świadomego Macierzyństwa. Sławę przyniósł jej poradnik pt. "Sztuka kochania" wydany w 1978 roku. Następnie powstały kolejne jej publikacje, takie jak: "Sukces w miłości", "Kalejdoskop seksu", czy "Kultura miłości". Jest też autorką pamiętników "Miłość na całe życie. Wspomnienia z czasów beztroski". Na temat życia Michaliny Wisłockiej postała publikacja "Michalina Wisłocka. Sztuka kochania gorszycielki". Jej autorką jest Violetta Ozminkowski. 

 

Życie Michaliny Wisłockiej to gotowy scenariusz na film. Film pt. "Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej" powstał w 2017 roku w reżyserii Marii Sadowskiej. Główną rolę zagrała Magdalena Boczarska. Wisłocka jest kobietą, która ma ogromne zasługi w uświadamianiu seksualnym Polaków. Przetarła szlaki polskiej seksuologii. Jej poradnik "Sztuka kochania" z 1978 roku i jego kolejne wydanie w dwadzieścia lat później stały się bestsellerami na rynku wydawniczym. Do dnia dzisiejszego cieszą niesłabnącym zainteresowaniem. 

 

Życie prywatne Michaliny Wisłockiej do dziś budzi kontrowersje. Trójkąt małżeński, który zaowocował dwiema ciążami, kłamstwa na temat macierzyństwa, zdrady i romanse, to życiorys naszej autorki. Wisłocka nie była konformistką, nie lubiła zajmować się domem, pragnęła poświęcić się nauce. Głównym celem napisania "Sztuki kochania" było uświadomienie kobietom jak osiągnąć satysfakcję seksualną i jak zabezpieczyć się przed ciążą. Poradnik w przystępny sposób opowiada o kobiecym i męskim ciele, potrzebach seksualnych i wszelkich zagadnieniach z tym związanych.

 

Książka "Sztuka kochania. W dwadzieścia lat później" różni się od wcześniejszego wydania. Na jej zawartość składają się zarówno zagadnienia lekarskie, jak i przemyślenia i refleksje doświadczonego lekarza. Wisłocka omawia życie seksualne człowieka na każdym etapie życia. W swoich refleksja wychodzi również poza sprawy erotyzmu. Dotyka problematyki życia w rodzinie oraz zagadnień emocjonalnych.

 

"U progu życia człowiek rośnie, rozwija się rozgląda ciekawie dookoła, aż wreszcie spotyka na swojej drodze ideał. (...) Razem odkrywają sekretne ścieżki seksu, razem uczą się dawać sobie wzajemnie szczęście i satysfakcję seksualną. (...) W połowie życiorysu dochodzimy nie tylko do skrzyżowania pętli hormonalnych, lecz również do przecięcia pętli nieskończoności. (...) Wreszcie i znak nieskończoności zbliża się ku semu krańcowi, pętla jednak się nie zamyka. Istnieje niewątpliwie jakaś nieskończoność poza skończonością życia."