Każdy ma swoje Bambuko

"Uczę się prawdy, to bardzo trudne, ale nie odpuszczam. Za cenę samotności i odrzucenia zyskuje lekkość bycia sobą, jestem prosta jak interpunkcyjna kropka."

 

Katarzyna Nosowska pisze wspaniale. Jestem pod ogromnym wrażeniem jej twórczości. Postrzegam ją jako kobietę wszechstronnie utalentowaną, piękną i inteligentną, o niezwykłym poczuciu humoru i dystansie do świata. Katarzyna Nosowska w 2021 roku została uhonorowana statuetką "Bestseller Empiku 2020" w kategorii literatura piękna za "Powrót z Bambuko". W poprzednim roku otrzymała tę nagrodę za "A ja żem jej powiedziała". Katarzyna Nosowska - polska piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka, osoba kojarzona głównie z muzyką i zespołem rockowym "Hej" wkroczyła na salony literackie z przytupem. Publikacja "A ja żem jej powiedziała"  wywarła na czytelnikach, w tym na mnie, ogromne wrażenie, a jej druga książka "Powrót z Bambuko"  ugruntowała jej pozycję w świecie literackim. Tym samym autorka potwierdziła swój ogromny talent. I nie jest to żadna przesada. Dawno nie czytałam tak dobrego tekstu.  

 

"Ja wyobrażam sobie, że Bambuko to kraina, która rozpościera się poniżej Krainy Przytomności. Spadamy do Bambuko, a konkretnie jesteśmy strącani, przez specjalizujące się w strącaniu do Bambuko jednostki typu rodzina, znajomi lub twory systemowe, takie jak szkoła, Kościół, państwo. Warunki panujące w Bambuko, zarówno atmosferyczne, jak i bytowe, są tak niekorzystne, że czasem pojawia się chęć ucieczki, powrotu do Krainy Przytomności, gdzie żyje się życie zupełnie inaczej. Do Krainy Przytomności można się dostać Schodami Olśnień. To takie niezwykłe schody, których stopnie pojawiają się pojedynczo, jeden po drugim, dopiero gdy zrobimy krok. Wymaga to zaufania, odwagi i uważności (...)"

 

"Powrót z Bambuko" to zbiór felietonów, przemyśleń i wniosków, jakimi autorka dzieli się z czytelnikiem. To bardzo intymna książka, czułam się jakbym czytała pamiętnik najbliższej przyjaciółki. Myślę, że właśnie ta bliskość, ta umiejętność pisania o sobie, o niełatwych sprawach, tak mocno oddziałuje na odbiorcę. Każdy z nas ma swoje Bambuko. Lądujemy tam spychani przez stereotypy, silne wpływy rodzinne, szkolne, instytucjonalne. Powrót z Bambuko to mozolna i trudna droga dochodzenia do siebie. Poznanie samego siebie, swoich potrzeb, akceptacja tego co nas ukształtowało to najtrudniejsze zadanie, jakie stoi przed każdym człowiekiem. 

 

"W miarę świadomy człowiek, który uważa się za dorosłego, powinien przynajmniej raz zadać sobie pytanie: Dlaczego tak naprawdę denerwuje mnie drugi człowiek? To tylko pozornie błahe pytanie, albowiem próba udzielenia na nie uczciwej odpowiedzi może nas doprowadzić do bardzo bolesnego miejsca w nas samych."

 

Katarzyna Nosowska dzieli się z nami swoim Bambuko i pokazuje jaką drogę przeszła, by opuścić tą mroczną krainę. Nie daje nam recepty na życie, ale opowiada nam o swoich doświadczeniach. Ta książka długo pozostaje w pamięci. Pisana jest dowcipnym, błyskotliwym językiem, choć momentami dotyka do żywego. To pozycja do której można wielokrotnie wracać, doczytywać, poszukiwać otuchy, łapać do życia dystans, korzystać z wskazówek. Ogromnie gratuluję wszechstronnego talentu, czekam na kolejną książkę. Mamy w Polsce prawdziwe, potwierdzone i bezsprzeczne objawienie czytelnicze.

 

"W bambuko robi się nas, a czasem my robimy innych, gdy tylko podejdziemy do stołu, przy którym gra się w życie."